Vandaag zijn we ons aan het settelen op onze locatie. De dag is rustig begonnen. Geld uit de ATM gehaald, een sim-kaart en ontbeerlijk de toegang tot het Web geregeld.
Het nieuwe ritme zullen we ons snel eigen maken...
"De Balinese rijstepikker"
Wat er aan vooraf ging. Bij de tussenlanding in Singapore lijken we bij het opnieuw
boarden de sleutels van onze koffers, die door de scanner moeten, te zijn vergeten. Eenmaal geland op het vliegveld van Denpasar is mijn eerste natuur, het verkrijgen van lokaal geld, Rupia's. Bij de eerste automaat die ik tegen kom, schuif ik mijn bankpas naar binnen. Ik wil 500.000 RP opnemen. Het lijkt te lukken, op het moment dat ik mijn geld wil pakken wordt het door de automaat opgegeten.
Shit!!! Het bedrag hebben we nodig om onze chauffeur, die ons naar Lovina brengt, te betalen. Niet getreurd, ik doe en nieuwe poging, dit maal een bescheiden bedrag van 100.000 RP (€ 8,20). De automaat spuugt het bedrag uit, de 500.000 RP komen niet meer in beeld. Overigens ik krijg voor beide transacties een reçu met de vermelding dat de transacties succesvol zijn verlopen. Na en rit van drie uur door bergachtig terrein komen we op ons tijdelijke stekje aan. Het hangslotje van een van de koffers wordt doorgezaagd. We besluiten morgen na te denken over het openen van onze twee andere koffers. Bij het slapen gaan duiken de sleutels op: ik had ze blijkbaar onbewust in mijn zak gestopt. Te laat om naar een psychologische verklaring op zoek te gaan of is het gewoon vermoeidheid?
De volgende dag stuur ik een mailtje naar de Indonesische bank. Een dag later blijkt mijn pas
tijdelijk geblokkeerd! Van mijn eigen bank hoor ik dat ik het geld terug moet krijgen maar de vraag wanneer?
