Lombok, alles is niet wat het lijkt. Dag een.

Het valse gezang van de Iman schalt snijdend door de vallende avond. Het geluid wordt verder verscheurd door het gezang of gebed van een vrouw. En religieuze geluidkermis, die eerder irritatie oproept dan sacrale gevoelens. Op Lombok is de islam dominant en voor ieder die het niet weten wil, dat blijft zo!

Onze verblijfplaats Villa Carla is een modern complex dat bestaat drie losse studio’s, een centrale ruimte, een eetkamer en een moderne keuken. De architectuur is modern en strak. Het is een complex met een grote oppervlakte, ongeveer 4500 m2. Aan het begin van het complex woont het personeel in een tweetal apart huisjes. Het personeel is christelijk en vormt een kleine enclave. Andere geloven worden “low profile” beleden. Het lijkt wijs de toorn van de moslim te mijden. Zegt dit iets over de tolerantie binnen geloven? De vraag stellen, is hem beantwoorden.

In de achtertuin, die aan het strand grenst is een rechthoekig zwembad. Het strand bestaat uit donker vulkaanzand en is relatief schoon en een met of dertig breed. Een verademing in vergelijking met Lovina. De omgeving lijkt ongerept en verschoont van druk toerisme. Tijdens onze strandwandeling, Sjaan is in bikini, wordt we nagestaard door de Lombokse jongens en mannen. Een bikini schijnt niet te passen in de opvattingen over strandkledij. Ben benieuwd naar de wijze waarop de moslima’s zich kleden als ze naar het strand gaan. Gisteren op de weg van het vliegveld naar onze accommodatie, valt op dat jongens zich langs de kant van de weg verzamelen om met elkaar te praten en te dollen. Geen meisje te zien.