De afgelopen dagen hebben zich voorvallen voorgedaan die bij de verstandelijke vermogens van de samenleving, of breder de menselijke soort, vraagtekens plaatsen. Overigens niet alleen bij de intellectuele vermogens. Gebeurtenissen zijn op zich niets vreemds. In met name islamitische landen worden veel bomaanslagen gepleegd, in naam van de hoogste, die veel menselijk leed veroorzaken. Ik vraag me daarbij af of de naam van de hoogste niet wordt misbruikt uit verdorven eigenbelang. In de Balie wordt daarover gesproken door academici in opleiding. Hamza Akkar en Latifa Tawfik, de organisatoren, namens de Islamitische Studentenvereniging, een debat over de islamitische academicus? De uitspraken in de kranten gedaan door de de Britse (Is hij Brits staatsburger?) sjeik dr. (Heeft hij een doctorsgraad of is hij nog druk doende met zijn thesis?) Haitham Al-Haddad (al dan niet juist geciteerd) logen er niet om: “Het afvallen van de islam verdient, in islamitische landen (Wat is een islamitisch land?) en als aan de voorwaarden wordt voldaan, de doodstraf”, “de islamitische straf voor overspel is steniging” en “Ik krijg veel verzoeken van Westerse vrouwen die overspel hebben gepleegd om naar een islamitisch land te gaan en te worden gestenigd”.
Ik zou graag zien dat islamitische academici (hier zit ik in een spagaat) deze woorden waar maken, dat is namelijk waar de Nederlandse (en niet alleen de Nederlandse) samenleving al jaren om vraagt. Iedere kritische discussie over de islam wordt direct doorgeslagen met doodsbedreigingen. Het licht nog al gevoelig in die kringen. Anil Ramdas had ongetwijfeld zinnige dingen aan deze discussie kunnen toevoegen, hij wil definitief niet meer. Dat spijt mij.
Triest als iemand omkomt als gevolg van een ongeluk. “It’s part of live” in het werelddeel, waar ik op dit moment verblijf: de wil van de goden, Allah of wie dan ook. Hoewel ik geloof dat de mogelijkheden van de menselijke soort beperkt zijn, ook als het gaat om het beheersen van risico’s, ben ik “de overtuiging” toegedaan dat met verstand (en dan bedoel ik verstand van zaken) risico’s beheerst kunnen worden, zodat wanneer een gevaar toch onverwijld optreedt achteraf kan worden aangetoond al het rederlijker wijs nodige gedaan gedaan is om het gevaar te voorkomen dan wel te bestrijden.
Het ongeval van Prins Friso leidt tot intensief twitterverkeer. Twitter (#friso) verslaat opnieuw de klassieke media.
De NOS weet, uit verwarring, niet wat ze moet doen en neemt verkeerde beslissingen. Twitter geeft ook een inkijk in de Nederlandse samenleving. De moderne Nederlander heeft er behoefte aan om gehoord te worden. De geringe feiten worden door velen eindeloos herhaald en aangedikt. Men trekt zelf conclusies en gooit die op het internet. Met een selectieve beoordeling van tweets, komt er toch informatie uit. Jammer vindt ik dat in de vele tweets, de enkele goede niet te na gesproken, verwijzingen naar de originele bron ontbreken. Naast medeleven, viert cynisme en zwarte humor hoogtij. Daar wordt ook weer op gereageerd. Een ongeluk is vervelend of het nu Chemie Pack of een prins betreft. Het vroeg trekken van conclusies is weinig raadzaam. Er is veel kritiek op de vermeende onachtzaamheid en onvoorzichtigheid van de prins, ook in de officiële pers. Mij lijkt het nog wat (te) vroeg om definitieve conclusies te trekken. Laten we de feiten afwachten. Zijn oom Pieter heeft onderzoekservaring en niet de minste. Een moreel oordeel over twitteraars, die van de gelegenheid gebruik maken om andere, zelfs commerciële, zaken aan de orde te brengen heb ik niet. Het is wel effectief!
Voor mij is het verschijnen van het rapport “Parlementair onderzoek onderhoud en innovatie spoor: Wissel op de toekomst” (http://www.tweedekamer.nl/images/32707_nr6_118-225581.pdf) van de Tijdelijke commissie onderhoud en innovatie spoor, iets waar ik lang naar heb uitgekeken. Hoewel ik het rapport nog niet integraal heb gelezen, ben ik positief over het werk, dat de commissie heeft geleverd. Wel heb ik bij de geïnterviewden, Silm Kallas, EU Commissaris voor Transport of Matthias Ruette, Directeur Generaal bij DG Transport, gemist. (http://ec.europa.eu/transport/rail/index_en.htm). Ook Marcel Verslype, directeur van het Europees Spoorwegbureau (ww.era.europa.eu) had de Commissie van nuttige informatie kunnen voorzien. Nederlandse parlementariërs zien spoorwegen blijkbaar, ten onrechte, als een nationale aangelegenheid. Dit terwijl er uitgebreide Europese regelgeving bestaat die maatgevend is voor het spoorwegsysteem in Nederland en voor de Nederlandse Spoorwegwet. De scheiding tussen infrastructuur (ProRail) en exploitatie (vervoerders waaronder NS) vloeit direct voort uit Europese regelgeving.
De manier waarop in Nederland aan deze verplichting is voldaan is niet zo slim. Waarschijnlijk heeft de politiek de kool en de geit willen sparen. De politiek heeft naar NS en ProRail toe verdeel en heers willen spelen, waarvan acte in de Spoorwegwet. Dat is niet zo goed uitgepakt. Aan u het eindoordeel.
De laatste Interoperabiliteitsrichtlijn Richtlijn 2008/57/EG is nog steeds niet in Nederlandse wetgeving verankerd, terwijl dit uiterlijk op 19 juli 2010 had moeten gebeuren (http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:191:0001:0045:NL:PDF). Veel van de aanbevelingen van de "Commissie Spoor" zijn al in Europese regelgeving vervat, zo ook de implementatie van ERTMS. NS maakt nu de goede sier met de volledige vernieuwde eerste generatie dubbeldekkers. Waarschijnlijk is dit niets meer dan een truc om ERTMS te omzeilen en niet te hoeven installeren. Hierbij vraag ik me af of hiermee NS niet bewust, maar ten onrechte, EU-regelgeving heeft ontweken.
Het Europese beleid voor de spoorwegen, dat ik een warm hart toedraag, steunt op drie pijlers en dan laat ik marktwerking bewust buiten beschouwing.
Interoperabiliteit. Dit betekent dat de nationale spoorwegsystemen geharmoniseerd waardoor treinen ongehinderd door Europa kunnen rijden. Een uniform besturings- en beveiligingssysteem op basis van de ERTMS-specificatie is het kroonjuweel in dit verhaal. Een kroonjuweel dat in Europa, in tegenstelling tot de rest van de wereld, maar niet uit de verf wil komen. De Denen geven nu het goede voorbeeld. Het stimuleren van de Europese spoorwegindustrie, door het maken van producten die voldoen aan de technische specificaties voor interoperabiliteit. De verwachting, dat de industrie de systemen modulair op zou bouwen waarbij de modules onderling uitwisselbaar zijn, is met name door Siemens doorbroken; zij leveren alleen “turn key”-projecten, integrale systemen. Van compatibiliteit met systemen van andere fabrikanten is geen sprake. Duitse industriepolitiek?
Kostenbeheersing door standaardisatie en wederzijdse acceptatie van producten is de derde pijler van het beleid. Door standaardisatie binnen de Europese spoorwegen kunnen investeringen en instandhoudingskosten substantieel omlaag worden gebracht, ware het niet dat het lastig is om de “not invented by us”-cultuur, die heerst in spoorwegland, te doorbreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten