Bali, sweet Bali

Bali, sweet Bali
Een beetje achteraf

zondag 16 oktober 2011

De toestand in de wereld vanuit Bali



Las in de Volkskrant van zaterdag het interview met René Veldwijk: "Bij de overheid zitten ict-kneuzen". In de NRC van diezelfde dag staat een boekbespreking van het boek Adapt (Tim Harford). "Zo is er een jonge Russische ingenieur die de denkfouten van de
Sovjet-autoriteiten bij hun enorme infrastructuurprojecten blootlegde.
" In
plaats van ze te straffen, de ingenieur werd geëxecuteerd, moeten deze mensen worden gestimuleerd, aldus Tim. Hoe zit dat bij ons?
Frank Kalshoven gaat in zijn kolom in op de blinde romantiek van “Occupyisten” en verwijt ze een gebrek aan doordachte argumenten. Frank stelt onder andere: "De wil tot macht en de concentratie ervan in de handen van enkelen creëert ongelijkheid, spanning en onrechtvaardigheid." Zijn, op sociologisch onderzoek gestoelde mening, is dat het kapitalisme de facto heeft geleid tot meer meritocratie en deconcentratie van macht. Dit geldt mogelijk in een open en affluent society. De vraag is of daar anno nu nog sprake van is. Stewart Lansley een Engelse econoom, beweert in dezelfde krant dat de ‘Ware oorzaak van de crisis is inkomensongelijkheid’. Het structurele probleem achter de crisis is dat rijken investeren in ‘casinopraktijken’ in plaats van in de echte economie. Ik ben geneigd vertrouwen in zijn theorieën te hebben. Er is mondiaal een beweging gaande waarbij de middenklasse wordt weggevaagd en verdreven naar de onderklasse. Dit verklaart het gedrag van de Nederlandse bestuurlijke elite, die zelf uit de middenklasse is voortgekomen. Te incompetent om zelf te ondernemen, werpen zij zich op belastinggeld, waarop ze op basis van hun kwaliteiten recht hebben, meer dan dat zelfs. De club mag natuurlijk niet te groot worden, de ballotage vindt plaats op basis van voor wat hoort wat. Open procedures, maar de politiek heeft een voorkeurskandidaat! Cliëntalisme ten voeten uit, van links of rechts maakt niet uit! En als het mis gaat, och het is maar belastinggeld. De politiek huilt krokodillentranen over verspilling. Onze politici brullen maar hun beleid is averechts, getuige de brief van huisarts Yolanda Jansen. De ziekenhuizenmanagers en specialisten huilen met de wolven mee. Zij willen hun schaapjes tijdig op het droge hebben. Dat is toch kapitalisme: ieder voor zich en god voor ons allen? De vraag blijft welke god?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten