Gisteren is Ieneke opgehaald door Bantji, een vriend die een huis heeft op Bali. Ze gaat daar voor een paar dagen naar toe. Komende vrijdag vertrekt ze naar Jakarta voor een bezoek aan haar oma. Haar oma kent vermoedelijk, de vrouw van de eigenaar van onze residentie. Samen zijn zij in de zestiger jaren gerepatrieerd uit Nederland en terug gegaan naar Indonesië. Ieneke heeft haar dan als kind nog gezien voor vertrek. Een bevestiging dat de wereld een global village is geworden.
Bantji, ik weet niet of ik hem al eerder heb ontmoet, is een rusteloos en voortdurend op zoek naar waar hij wil zijn. Nederland is het niet, Bali niet meer, Thailand misschien? Ik betwijfel of hij ooit zijn werkelijke bestemming zal vinden. Er staat dus een huis “for sale” op Bali. Geïnteresseerd of wachten we toch nog even af wat de crisis ons brengen zal?
Hier de link: http://www.dibaliproperties.com/villasforsale/view-Tabanan_Villa_For_Sale-VS_003.html
Het thuisfront is nog steeds in de ban van de redding van de Euro. Banken, hoewel er gezien de salarissen en bonussen de slimste mensen zouden moetenwerken, blijken keer op keer geen echte lichten. Kredietbeoordelaars en valse Amerikaanse banken laten ze voortdurend in de verkeerde zaken investeren of het nu rommelhypotheken of obligaties van de facto failliete landen zijn, ze tuinen er keer op keer weer in. Of werkt het anders: de winst voor ons, het verlies voor de domme belastingbetaler, het geld naar de speculant en toezichthouders die achter de feiten aanhollen. Occupy-isten voelen aan hun water dat er iets niet deugd maar hebben de sleutel echt niet in handen. Het blijft speculeren…
Libie, Tunesie en de aardbeving in Turkije zorgen voor de persoonlijke verhalen, voor de mensen met gezichten ook al zijn het vaak dode mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten