Over namen
Iedereen in Bali lijkt ongeveer dezelfde naam te hebben. Van onze staf heten er drie van de vier “Putu”. Het geheim zit hem in de Balinese traditie van naam geven. Het eerste kind krijgt de naam Putu of Wayan, het tweede kind de naam Made of Kadek, het derde kind wordt Nyoman of Komang genoemd en het vierde kind Ketut. Voor de volgende kinderen start het verhaal weer van vooraf aan. Onderscheid wordt gemaakt met de tweede naam.
Boodschappen
Vandaag zijn we naar de supermarkt geweest eerst naar Carrefour en daarna naar Hardys. Ze lijken nog het meest op Lidl 10 jaar gelden! Een goede verstaander heeft niet meer informatie nodig. Het kopen van zoetjes voor in de koffie lijkt een grote onderneming. Het eerste probleem is het uitleggen wat we bedoelen. “Artificial sugar, sweetener” levert verwonderde gezichten op in beide winkels. Een medewerker redigeert ons in beide gevallen naar echte suiker. In Hardys is ook een apotheek, daar beproeven we ons geluk, tevergeefs. Op de Jalan Seririt ongeveer een kilometer van ons tijdelijke verblijf proberen we het ten laatste male. De meeste tijd wordt verbruikt met het uitleggen wat we bedoelen. Aspartaam klinkt apothekerig, maar biedt geen soulaas. Uiteindelijk komt de medewerker met een verplakt plastic houdertje. Equal “Low calorie sweetener” made in Thailand en veel duurder dan bij ons.
Huisdieren
Ook ontdekken we dat we steeds meer huisdieren hebben. Voornamelijk reptielen, ook zwaluwen en vleermuizen lijken graag bij ons te komen. Symbiose, zij vangen voor ons insecten voordat die ons leven zuur kunnen maken. Een 100% score bereiken ze nog niet. De gekko’s en de tjitjaks nemen iedere avond bezit van onze muren en ons dak. De gekko met zijn typische “gekko”-geluid dat hij (of zij) een keer of zeven herhaald. Gisteren zijn we bezocht door een klein ratje, die blijkt veel banger voor ons dan wij voor hem.
Een vreemde gewaarwording is steeds opnieuw dat rondom de evenaar de maan loodrecht boven je kan staan…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten