Aan de houtbewerker bij ons op de hoek, is enige tijd geleden door ons gevraagd of hij naar het voorbeeld van foto’s koppen uit hout kan snijden. Zie de blog "Uit het goede hout gesneden". Zijn antwoord is bevestigend, ontkenningen bestaan niet in de gordel van smaragd. Alles kan er zijn geen grenzen zo lang het geld maar vloeit!
Hij is voorzien van foto’s van de achterkleinkinderen Liam en Micajah. Aan de hand hiervan is onze ambachtsman aan de slag gegaan. Eerst heeft hij hout gekocht dat vervolgens door ons is betaald. Op onze dagelijkse wandeling hebben we het werk kunnen volgen. Met verwondering, veel herkenning hebben we niet in het beeld van Liam kunnen vinden. Met Micajah is hij begonnen kort voor ons vertrek naar Lombok.
De beelden zijn nu zo ver af, dat de stap gezet is om ze te gaan bekijken. Een feest van herkenning? Er zitten wel trekjes van de kinderen in. Om ze goed gelijkend te noemen gaat misschien wat ver. Het thuisfront zal om een oordeel worden gevraagd.
Omdat de gelijkenis beperkt is, ben ik niet bereid het volle pond te betalen. Onze houtbewerker is trots op zijn werk, waarmee weer aangetoond is dat alles relatief is.
De “kunstenaar” biedt aan de beelden, nu nog van onbewerkt hout te schilderen met een donkere verf. Een verf die hij ook gebruikt voor zijn decoratieve werk. Hij vindt dat de nerven in het hout teveel afleiden van de vorm. De beelden zijn hierdoor naar zijn zeggen minder herkenbaar. Het oordeel over al dan niet schilderen laten we aan de achterban over. Net als de beslissing om Isayrah in hout te vereeuwigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten