Een mens en dus ik ook ben onderhevig aan stemmingen. Het woord stemmingen is als een glas half leeg, het heeft een negatieve bijklank. Ik denk bij het woord eerder aan depressie dan aan euforie. Het klimaat en het strakke ritme van dag en nacht houden de bekende najaarsdepressie in Bali, buiten de deur. Daar kan geen daglichtlamp van Phillips tegen aan.
Toch ben ik de afgelopen weken wat humeurig. Er zijn wel redenen voor te vinden. Op mijn schikkingsvoorstel aan de heren Petersen (www.villacarla.nl) en van Pruijssen (www.balivakantieverhuur.nl) dat ik vorige week heb gestuurd naar aanleiding van ons rampzalige verblijf in Villa Carla (lees elders in mijn blog) heb ik nog geen reactie ontvangen. Blijkbaar beraadt men zich nog of is men niet van zins mij op enigerlei wijze tegemoet te komen en enige compensatie te geven. Als tijdelijk medicijn heb ik een klacht ingediend bij Thuiswinkel Keurmerk. BaliVakantieVerhuur is daar bij aangesloten terwijl je bij een reisorganisatie een lidmaatschap van de ANVR verwacht. Een teken aan de wand? Mogelijk eindigt het verhaal voor de rechter, ben benieuwd naar een eventuele uitspraak. Het heeft er in ons land alle schijn van dat de rechterlijke macht het vooral als haar taak ziet de crimineel te beschermen tegen het slachtoffer terwijl de wet toch het tegenovergestelde lijkt te bedoelen. Dat maakt een mens, en deze mens is niet anders, humeurig.
Ook met onze connectie met de wereld, het internet verloopt niet alles crescendo. Onze eerste provider heeft gemeend zijn prijzen met een factor vierentwintig te verhogen. Om die reden zijn we overgestapt van Citra op Spicelink. Die overstap is niet rimpelloos verlopen. De afgelopen dagen hebben we vele uren bezoek gehad van de technici van Spicelink. Ze werken vooralsnog hard maar zonder veel resultaat, ons venster op de wereld blijft gesloten en gaat maar heel af en toe open. Sjaan lijkt verbinding te hebben, ik raak nog steeds niet verbonden. Ook hier bedriegt de schijn, dat zorgt voor stemmingen.
Bij Citra, dat werkt wel, heb in nog wat uren over. Daarmee probeer ik mijn digitale krantjes (Volkskrant en NRC) veilig te stellen. De Vk is rond 11:00 lokale tijd via internet beschikbaar. Vandaag heeft iemand bij de Volkskrant gemeend dat de digitale krant anders moet! De Vk is altijd al een stuk onvriendelijker geweest dan de NRC. De krant moest pagina voor pagina worden gedownload waarbij een twee stappen nodig zijn om bij de volgende pagina te komen. De pagina’s zijn een kopie van de papieren versie. Nu heeft men een andere oplossing bedacht: de artikeltjes moeten een voor een worden geprint nadat de krant is binnengehaald (maar niet integraal bereikbaar voor de abonnee). Foto’s hebben blijkbaar geen waarde voor de digitale lezer terwijl ik afgelopen week in datzelfde blad heb gelezen dat wij in een tijd van beeldcultuur leven. Blijkbaar zijn het management en de redactie gefocust op de klant die per artikel betaald. Deze digitale lezer heeft het nakijken. Ik heb mijn boosheid kenbaar gemaakt via Twitter en een email aan de ombudsvrouw. Mijn abonnement heb ik per direct opgezegd terwijl ik mij had verheugd op de zaterdagse krant. Ik zal moeten wachten op de NRC. Het stemt mij mismoedig.
Van de economische berichten uit de samenleving wordt ik niet vrolijk. De vastgoedfraude bij het Phillips Pensioenfonds is geen fraude. De zaak is willens en wetens getild, volgens de rechter is dat legaal. Hoe kun je met zo’n uitspraak malafide beurshandelaren en bankdirecteuren nog enig verwijt maken wanneer zij zichzelf buitensporig verrijken over de rug van anderen bijvoorbeeld de belastingbetaler. De rechter ziet het blijkbaar als de taak van de rechterlijke macht de crimineel tegen de samenleving te beschermen als een oprechte advocaat van de duivel. De wetgever heeft het toch andersom bedoeld? (Mijn uitpraken behoeven enige relativering. Het OM is tevreden met het uitgesproken vonnis maar overweegt een hoger beroep.)
Geen wonder dat het volk mort en populistische partijen populair worden. Daar helpt geen radicaal midden tegen. Het recht in dienst van criminele belangen, we weten dat het voorkomt, maar in Nederland? Het vertrouwen van de Nederlander in de rechtspraak is groot, er zijn grenzen. Hoewel, waar wel veroordelingen worden uitgesproken op basis van wettig en overtuigend bewijs kunnen ook vraagtekens worden geplaatst bij de uitspraak, weet ik uit eigen ervaring. De reactie van de populisten hierop, helpt niet en gooit alleen olie op het vuur. Het probleem begint bij de opsporing en het openbaar ministerie en vindt haar oorzaak in kwaliteit of liever een gebrek aan kwaliteit. Ook lijkt hier de managerscultuur de wortel van het kwaad.
Waar de “manager” en de “bestuurder” verschijnen, of het nu de gezondheidszorg, het onderwijs of een andere tak van sport is, worden onder het mom van efficiency exorbitante salarissen en riante onkostenvergoedingen gelegitimeerd. Kwaliteit legt het loodje, een kniesoor die daarover valt. Politici zien het probleem niet, het gaat per slot om hun toekomstige posities. Er is altijd nog de middenklasse die ze de rekening laten betalen. Politici te linker en rechterzijde handelen in doekjes voor het bloeden, een financiële pleister is zo geplakt en ook zo weggehaald. De belastingbetaler krijgt de rekening om het even.
Ook de problemen in Europa roepen verwondering op. Banken krijgen geld voor niets van de ECB, daar kopen ze vervolgens hoge rente dragende obligaties voor van Eurolanden in problemen. Hoge rentes om onder andere de kredietverzekering van te betalen. Logischer lijkt dat de ECB (maar dat mag niet) of het noodfonds deze landen helpt door het kopen van obligaties met een normale rente uiteraard onder strikte herstructureringsvoorwaarden. Maar de lidstaten wantrouwen elkaar waar solidariteit en integriteit is geboden. De hedgefondsen, deze aasgieren (tegenwoordig met moraal) wachten op hun kans, die ze ongetwijfeld krijgen om met de hulp van onwetende politici, de belastingbetaler en de pensioenfondsen een miljardenpoot uit te draaien. Dit maakt een mens en ook deze mens somber.
Ook de Arabische lente brengt eerder verdriet dan vreugde. Afgelopen week vele artikelen gelezen over de islam en de onverenigbaarheid van de islam met democratie. Deze artikelen zijn bij mij overtuigend overgekomen. Dat stemt niet vrolijk. De gematigde islam lijkt een illusie. Er is maar één waarheid, die staat letterlijk in de Koran en is onwrikbaar. Alles dus ook wetenschap en andere geloven zijn daaraan ondergeschikt, niets mag in tegenspraak zijn met de Koran. Een ieder die zich daar tegen verzet, daar kritiek op heeft of dat ontkent is vogelvrij. Rushdi heeft dat recent nog aan den lijve ondervonden. India is geen islamitisch land!
Om niet op andere ideeën gebracht te worden, moet de mens door de islam geknecht worden en dom blijven. Hij heeft genoeg aan de Koran, om die reden moet de vrouw zich schikken in haar rol en zich onderwerpen aan de man. In Indonesië, een “islamitische democratie” is het verboden om ongelovig of atheïst te zijn, daar wordt je strafrechtelijk voor vervolgd. Ook lijken geweld en de islam een onverbreekbaar verbond te vormen, vooral geweld tegen valse islamieten, ongelovigen of anders gelovigen. Uit naam van de zuivere islam, welke partij heeft het recht op de zuivere islam? Het lijkt erop dat de repressie aan de winnende hand is en dat gematigde moslims (en dat niet alleen waar de Arabische lente heeft plaatsgevonden) zich daarin steeds meer gaan schikken. Voor de ellende die hier uit voortkomt is de zondebok al gevonden: het vrij westen. Duizend bommen en granaten wensen sommige islamieten ons, onder verwijzing naar Allah, toe! Dit zorgt voor stemmingen. Dystopia of hoe ze dat ook mogen noemen in Davos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten