Wonderbaarlijke visvangst

Op kerstmiddag is in het water een net gespannen. Van twee zijden wordt het, vanaf het strand binnengehaald. Het is zwaar werk. Met velen halen ze het net binnen. Wat zal de vangst zijn? Wally en ik zijn in gespannen afwachting. Wordt het loon naar werken? Voor ons levert het leuke plaatjes op. Wally vraagt mij of ik van vis hou? Mogelijk kan Era een deel van de vangst opkopen voor het avondeten. Wishfull thinking?

In het net zitten slechts enkele visjes. Zo veel inspanning, zo weinig vangst op zich al wonderbaarlijk en dat op kerstavond. Teleurstelling of gelatenheid, het is om niet. Van de gezichten kunnen wij niet aflezen hoe de vissers zich voelen. Allah is de vissers niet welgevallig geweest, het lot. Er zijn zwaardere lasten om te dragen.

Een paar dagen later zijn vissers met een bootje voor de villa bezig met hun noeste arbeid. Een vergelijkbare vistechniek wordt gebruikt. Een rond gespannen net wordt met veel energie binnengehaald. Het werk is zwaar in de brandende zon. Aan de lichaamstaal van de vissers is niet af te lezen of zij gespannen zijn.


Ook hier blijkt de vangst bescheiden, zeg maar marginaal. Van teleurstelling geeft men niet zichtbaar blijk. De schouders worden opgehaald. De wateren rond Gondang zijn blijkbaar niet erg visrijk? Grote Japanse vissersboten hebben wij in de omgeving nog niet gezien, terwijl ons is verteld dat de visrechten door een Indonesische generaal voor veel geld zijn verkocht.

Opvallend is de hoeveelheid koraal die aanspoelt. De riffen worden niet goed beschermd en in hoog tempo vernietigd.