Een verblijf op Bali is meer dan zorgeloos genieten. De bureaucratie en de cultuur houden je niet alleen wakker maar ook bezig. Afgelopen week zijn we met Gedé, onze vaste chauffeur, naar Imigrati gegaan om onze visa voor een derde maal te verlengen. Als ervaren rotten zijn we er van overtuigd dit varkentje snel te wassen, immers we eten hoe de hazen lopen.
De werkelijkheid haalt onze overmoedigheid snel in. Bij een derde verlenging volstaat een bezoek aan Imigrati in Singaraja niet. De bemoeienis van Imigrati in Denpasar is noodzakelijk. Dit betekent veel extra kopieën van documenten en veel gestuur, van het kastje naar de muur. Informatie wordt je in kleine brokjes toegeworpen. De ambtenaar legt uit: “In Singaraja wordt een brief opgesteld. Over drie dagen kunnen we de brief ophalen. Deze brief moet nog dezelfde dag worden aangeboden bij Imigrati in Denpasar”. Je wordt er hopeloos van en dat is nu juist de bedoeling. Hulpvaardigheid staat hoog in het vaandel van de Indonesiër, tenminste als hij daarom wordt gevraagd. De leidende cultuur is: “Voor wat hoort wat”. Het minimumsalaris voor een ambtenaar ligt rond de een miljoen Ruphia (87 €), dat behoeft aanvulling via vriendendiensten.
Via een kennis worden we in contact gebracht met mevrouw Fangfang, die bij Imigrati werkt in Singaraja. Haar zus werkt voor Imigrati in Denpasar, een zinvolle combinatie. Ze biedt aan ons al het werk uit handen te nemen voor 450.000 Ruphia. Normaal zijn we aan leges en kosten ongeveer 250.000 Ruphia kwijt. Daar komen dan nog eens drie ritjes naar Singaraja à raison van100.000 Ruphia bij. Al met al zijn we zo’n 100.000 Ruphia extra per persoon kwijt. In dit geval sparen we wel een rit naar Denpasar (400.000 Ruphia) uit. Al met al is de operatie voor ons redelijk kostenneutraal. Daarnaast bespaart het ons een hoop tijd.
We hebben nog een tweede probleem met onze visa. De maximale verblijfduur is niet zoals we dachten een half jaar maar 180 dagen. Dit betekent dat we zeven dagen tekort komen. Maar alle problemen kunnen in dit land worden opgelost. Een toeristenvisum kan uitkomst brengen. Het is wel een rib uit ons lijf: 1.500.000 Ruphia p.p. waar nog bemiddelingskosten bijkomen, maar dan zijn we tenminste legaal.
Internet is het tweede probleem dat om een oplossing vraagt. Toen we hier aan zijn gekomen, heb ik met de hulp van Aku twee vouchers gekocht voor de hotspot van Citra usadha. Voor 30 dagen (=30*24 uur voor een niet gedefinieerde periode) onbeperkt toegang tot internet, heb ik 250.00 Ruphia per voucher betaalt. Met dit voucher hebben we nog steeds toegang, hoewel ons tegoed nog maar beperkt is. We zijn hier met uitzondering van de weken in Lombok al meer dan drie maanden. De kwaliteit van het netwerk is goed zeker voor lokale begrippen. Ergo een zéér schappelijke prijs!
Vol goede moed ga ik naar de warung waar ze de vouchers verkopen. Mijn contact verteld me dat ze alleen nog maar vouchers hebben met een geldigheidsduur van twee weken met een toegangsduur van 15 uur. Deze vouchers kosten 125.000 Ruphia. Een kleine berekening leert dat dit een prijsverhoging betekent van 2.400%. Op mijn opmerking dat dit buiten alle proposities, verwijst hij naar een internetcafé , waar een uur 20.000 Ruphia kost . Ik ben met stomheid geslagen.
Lachend (als een boer die kiespijn heeft) neem ik afscheid, zonder een voucher te hebben gekocht. Op internet zoek ik naar alternatieven, die zijn er wel, ook goedkoper maar nog steeds erg duur. Wim, een Nederlander getrouwd met een Balinese en nu in Nederland, belt me. Hij biedt aan dat ik zijn “stick” kan gebruiken. Aniek, zijn vrouw en nog in Bali, weet waar de stick kan worden opgeladen. Ook informeer ik bij Warung Apple. Gedé van Apple raadt me aan eerst met Aku te praten en aan hem te vragen of hij een oplossing weet. Relaties en verhoudingen liggen complex in Lovina. Iedereen kent iedereen en iedereen houdt iedereen in de gaten. Verhoudingen zijn vastgelegd en moeten worden gerespecteerd.
Als mijn blog de komende tijd zwijgt als het graf, moge de oorzaak duidelijk zijn. Ik denk niet dat het zo ver komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten