Kokosnoten

Achter ons huis staan metershoge kokosbomen, beladen met tientallen kokosnoten. De palmen staan dicht tegen het huis aan. Om de drie maanden worden de noten geoogst. Ook worden oude bladeren verwijdert. Die worden als dakbedekking gebruikt voor de hutten die in de rijstvelden worden gebouwd.

Een horde Balinezen, mannen, vrouwen en kinderen trekken van palm naar palm. De mannen klimmen met hun machetes of klewangs in de bomen. De jongeren gebruiken een ladder, de ouderen klimmen zonder gebruik van hulpmiddelen in de metershoge bomen. De hoogste zijn wel dertig meter.

Het vallen van de kokosnoten gaat met een wild geraas gepaard. De noten hebben een doorsnede van wel veertig centimeter. Even wat anders dan de iele kokosnoten de bij de AH of andere supermarkten worden gevonden.

Het “grondpersoneel” veelal vrouwen en een enkele man verzamelen de noten en maken ze gereed voor transport. Uit de huid van de vrucht worden repen gesneden. Met de repen worden twee noten aan elkaar geknoopt. Ze worden over de schouder gelegd. Per persoon kunnen zo vier noten worden meegenomen.

De ervaren oudere mannen zijn voorzichtig en gebruiken technieken om in een kokospalm te klimmen. Ze gaan wel overwogen te werk, een val van dertig meter kan dodelijk zijn. Ze klimmen een meter of drie en nemen dan een aantal minuten rust. Het klimmen zelf gaat, hoewel omzichtig, snel. Een maal in de top, wordt de situatie opgenomen en worden de noten die geoogst gaan worden en los gesneden. Vervolgens worden de verkleurde palmbladeren verwijderd. Dit ritueel wordt ieder kwartaal herhaald.

Voor de kinderen die de groep begeleiden, is het een leerschool. Ze worden vertrouwd gemaakt met het werk. Hun angsten, zo ze die al hebben, worden op een geleidelijke manier overwonnen. Ze helen met het halen van de noten uit de irrigatiekanaaltjes en met het transport gereed maken van de noten. In een minuut of dertig is het circus voorbij, zijn tientallen noten geoogst. De palmen zie er weer fris en groen uit, de bruine bladeren zijn verwijderd. Over drie maanden wacht hun volgende “knipbeurt”.

De kokospalmen die dicht bij het huis staan worden “met rust gelaten”. De kans dat de loodzware noten op ons dak belanden, wordt te groot geacht. Diezelfde nacht worden we met veel geraas gewekt. Een aantal noten vallen, al dan niet spontaan, van de bomen op ons dak. Het lijkt alsof de wereld vergaat. Ik sta op een vraag aan Putu “security” om de stand op te nemen. Er zijn een aantal dakpannen gebroken door de noten. Of de constructie van het dak is beschadigt moet nog worden onderzocht. Onze hoop is dat deze makkers hun wild geraas staken. Of blijven hangen of netjes naast het dak vallen!